خبرگزاری انصار المهدی
پایگاه بازار خبری تحلیلی تصویریخبرگزاری انصار المهدی
پایگاه بازار خبری تحلیلی تصویریتشرف حضرت ایت الله العظمی مرعشی نجفی به محضر امام زمان و نظر اما
توصیه های امام زمان به آیت الله العظمی مرعشی نجفی
در ایام تحصیل علوم دینی در نجف اشرف شوق زیاد جهت دیدار جمال مولایمان بقیه الله الاعظم (عج) داشتم با خود عهد کردم که چهل شب چهارشنبه پیاده به مسجد سهله بروم به این نیت که جمال آقا صاحب الزمان را زیارت و به این فوز بزرگ نائل شوم.
تا 35 یا 36 شب چهارشنبه ادامه دادم تصادفا در این شب هوا ابری و بارانی شد و حرکتم از نجف تأخیر افتاد. نزدیک مسجد سهله خندقی بود، هنگامی که به آنجا رسیدم بر اثر تاریکی شب وحشت و ترس وجود مرا فرا گرفت مخصوصا از زیادی قطاع الطریق و دزدها، ناگهان صدای پایی را از دنبال سر شنیدم که بیشتر موجب ترس و وحشتم گردید.
برگشتم به عقب، شخصی را دیدم که نزدیک من آمد و با زبان فصیح گفت: «ای سید! سلام علیکم». ترس و وحشت به کلی از وجودم رفت و اطمینان و سکون نفس پیدا کردم. تعجب آور آن بود که چگونه این شخص در تاریکی شب متوجه سیادت من شد و درآ حال من از این مطلب غافل بودم.
به هر حال سخن می گفتیم و می رفتیم که از من سوال کرد:« کجا قصد رفتن داری؟ » گفتم:« مسجد سهله »، فرمود: « به چه جهت؟»، گفتم: « به قصد تشرّف زیارت ولی عصر(عج)».
مقداری که رفتیم به مسجد زید بن صوحان که مسجد کوچکی نزدیک مسجد سهله بود رسیدیم داخل مسجد شده و نماز خواندیم و بعد از دعایی که سید خواند که کان با او دیوار و سنگها ان دعا را می خواندند احساس انقلابی عجیب در خود نمودم که از وصف آن عاجزم.
بعد از دعا سید فرمود:" سید تو گرسنه ای چه خوبست شام بخوری". پس سفره ای را که زیر عباد داشت بیرون آورده. مثل این که در آن سه قرص نان و دو یا سه خیار سبز تازه بود. (آن وقت چله زمستان بود و من متوجه این معنا نشدم که این آقا این خیار تازه سبز را از کجا آورده است). طبق دستور آقا، شام خوردم. سپس فرمود:« بلند شو! تا به مسجد سهله برویم». وقتی داخل مسجد شدیم، آقا مشغول اعمال وارده در مقامات شد و من هم به متابعت آن حضرت انجام وظیفه می کردم و بدون اختیار نماز مغرب و عشا را به آن آقا اقتدا کردم.
بعد از آنکه اعمال تمام شد، ان بزرگوار فرمود:« ای سید! آیا مثل دیگران بعد از اعمال مسجد سهله به مسجد کوفه می روی یا در همین جا می مانی؟»، گفتم:«می مانم». وقتی در وسط مسجد، در مقام امام صادق علیه السلام نشستیم، به آن آقا گفتم: « آیا چای یا قهوه یا دخانیات میل دارید که آماده کنم؟»، در جواب، کلام جامعی را فرمود:« این امور از فضول زندگی است و ما از این فضولات دوریم». این کلام در اعماق وجودم اثر گذاشت؛ به نحوی که هر گاه یادم می آید ارکان وجودم می لرزد. به هرحال این نشست نزدیک دو ساعت طول کشید و در این مدت مطالبی رد و بدل شد که به بعض انها اشاره می کنم :
1- در رابطه با استخاره سخن به میان آمد، آن آقا فرمود:« ای سید با تسبیح به چه نحو استخاره می کنی؟» گفتم: « سه مرتبه صلوات می فرستم و سه مرتبه می گویم استخیر الله برحمته خیره فی عافیه. پس قبضه ای از تسبیح را گرفته می شمارم اگر دو تا ماند، بد است و اگر یکی ماند خوب است».
فرمود: « برای این استخاره، باقیمانده ای است که به شما نرسیده و آن این است که هر گاه یکی باقی ماند فوراً حکم به خوبی استخاره نکنید؛ بلکه توقف کنید و دوباره بر ترک عمل استخاره کنید اگر زوج باقی ماند، کشف می شود که استخاره اول خوب است اما اگر یکی باقی ماند کشف می شود که استخاره اول میانه است».
به حصل قواعد علمیه می بایست دلیل بخواهم، اما به مجرد این قول تسلیم شدم و در عین حال متوجه نیستم که این آقا کیست.
2- از جمله مطالب در این جلسه تاکید سید عرب بر تلاوت و قرائت این سوره ها بعد از نمازهای واجب بود: بعد از نماز صبح سوره یس، بعد از نماز ظهر سوره نبأ، بعد از نماز عصر سوره عصر، بعد از نماز مغرب سوره الواقعه و بعد از نماز عشاء سوره ملک.
3- دیگر این که تاکید فرمودند: « بر دو رکعت نماز بین مغرب و عشاء که در رکعت اول بعد از حمد هر سوره ای خواستی می خوانی و در رکعت دوم بعد از حمد سوره واقعه را می خوانی و فرمود: کفایت می کند این از خواندن سوره واقعه بعد از نماز مغرب، چنان که گذشت».
4- تاکید فرمود که بعد از نمازهای پنجگانه این دعا را بخوان: « اللهم سرحنی عن الهموم و الغموم و وحشه الصدر و وسوسه الشیطان برحمتک یا ارحم الراحمین ».
5- و دیگر تاکید بر خواندن این دعا بعد از ذکر رکوع در نمازهای یومیه خصوصا رکعت اخر. " اللهم صل علی محمد و آل محمد و ترحم علی عجزنا و اغثنا بحقهم ».
6- در تعریف و تمجید از شرایع الاسلام مرحوم محقق حلی فرمود: « تمام آن مطابق با واقع است: مگر کمی از مسائل آن».
7- تاکید بر خواندن قرآن و هدیه کردن ثواب آن برای شیعیانی که وارثی ندارند یا دارند و لکن یادی از آنها نمی کنند.
8- تحت الحنک را زیر حنک دور دادن و سر آن را در عمامه قرار دادن. چنانکه علمای عرب به همین نحو عمل می کنند و فرمود: در شرع این چنین رسیده است.
9- تاکید فرمودند بر زیارت سیدالشهدا علیه السلام.
10- دعا در حق من و فرمود: « خدا تو را از خدمتگزاران شرع قرار دهد».
11- پرسیدم: « نمی دانم آیا عاقبت کارم خیر است و آیا من نزد صاحب شرع مقدس روسفیدم؟». فرمود: « عاقبت تو خیر و سعیت مشکور و روسفیدی».
گفتم: « نمی دانم آیا پدر و مادر و اساتید و ذوی الحقوق از من راضی هستند یا نه؟». فرمود:« تمام آنها از تو راضی اند و درباره ات دعا می کنند».
استدعای دعا کردم برای خودم که موفق باشم، برای تالیف و تصنیف، دعا فرموند. در این جا مطالب دیگری است که مجال تفضیل و بیان آن نیست. پس خواستم از مسجد بیرون روم به خاطر حاجتی، آمدم نزد حوض که در وسط راه قبل از خارج شدن از مسجد قرار دارد. به ذهنم رسید چه شبی بود و این سید عرب کیست که این همه با فضیلت است؟ شاید همان مقصود و معشوقم باشد تا به ذهنم این معنی خطر کرد، مضطرب برگشتم و آن آقا را ندیدم و کسی هم در مسجد نبود. یقین پیدا کردم که آقا امام زمان (عج) را زیارت کردم و غافل بودم، مشغول گریه شدم و همچون دیوانه اطراف مسجد گردش می کردم، تا صبح شد چون عاشقی که بعد از وصال مبتلا به هجران شود. این بود اجمالی از تفصیل که هر وقت آن شب یادم می آید، بهت زده می شوم.
منابع:
1- شیفتگان حضرت مهدی (عج) ، ج 1 ص 130 ، اثر احمد قاضی زاهدی
2- فرازهایی از وصیت نامه الهی اخلاقی مرحوم آیت الله العظمی مرعشی نجفی ، ص46
آدرس های انتشار این مطلب بر روی تارنما :
1- http://maddahi.ir/maaref/224-1389-09-06-09-57-45.html
2- http://delnevesht3.blogfa.com/post-27.aspx
3- http://02nafar.blogfa.com/post-202.aspx
4- http://www.salehin.com/fa/tasharofat/shiftegan/main01.htm
5- http://sahelha.persianblog.ir/post/10
7- http://varnaagency.ir/fa/1389/07/18/164/
8- http://isfahan.mahdi313.org/page.php?page=showarticles&cat=9&id=2&office=isfahan
9- http://www.313khorshid.mihanblog.com/post/269
