روسیه که در سالهای دوران قاجار ایران مناطق شمالی ایران را اشغال و تحت نفوذ خود درآورد چند سال بعد سقوط کرد. پس از فروپاشی شوروی سابق کشورهای مشترک المنافعی تشکیل شدند که همچنان تحت نفوذ روسیه جدید (جمهوری) بودند. بسیاری از سران و رهبران کشورهای جدید مشترک المنافع از بین افسران شاخه مرکزی کا. گ .ب انتخاب شدند. که این روسای جمهور هنوز هم بر مسند قدرت هستند و برخی از آنها در جریان انقلاب های مخملی از قدرت برکنار شدند.
مناقشه قره باغ از جانب یک کشور ناشناخته ایجاد شد. احتمالا خود روسیه در این مورد نقش اساسی داشته است تا بتواند با ایجاد درگیری مانع از قدرت گرفتن رهبران محلی شود. قرباغ در طول بیست سال گذشته منشاً درگیری ها و جنگ خونین بین کردهای ارمنی و ترک های آذری ایجاد کرد و به نأمنی گسترده در منطقه دامن زد. در طی این مناقشه بلافاصله پس از تشکیل کشورهای مشترک المنافع ، در حوزه ایران شمالی ، کرد های ارمنی اسلحه بدست گرفتند و دو ایالت از جمهوری تازه تأسیس آذربایجان را با زور اسلحه به ارمنستان ضمیمه کردند. این درحالی بود که مرکب قلم نقشه مرزهای تجزیه شده شوروی سابق هنوز خشک نشده بود.
دو دهه جنگ بین ارمنی ها و آذری ها علاوه بر نأمنی منطقه دلیل بسیار خوبی شد تا الهام علیف جاسوس دوجانبه کا.گ.ب و CIA با آمریکا قراردادهای نظام ببندد و با بودجه های عظیم نظامی ارتش خود را مجهز کند.
گر چه معلوم نیست که مناقشه قره باغ به تحریک چه کشوری ایجاد شد و حتی ممکن است انگلستان در این جنگ ذی نفوذ بوده باشد.
اما امروز رژیم اشغالگر قدس بدنبال صلح در قره باغ است. رژیم اشغالگر قدس از یک طرف روابط دوستانه ای با حکومت ضد دین الهام علیف دارد و از طرف دیگر با به رسمیت شناختن نسل کشی مجعول ارمنی ها بدست ترکهای عثمانی در جریان جنگ جهانی دوم ، سمت و سوی تازه از روابط با ارمنی ها آغاز کرده است.
در این سیاست برد - برد، رژیم صهیونیستی تنها قدرت منطقه ای که ضرر می کند ، حکومت جمهوری اسلامی ایران است که موقعیتش در منطقه ایران شمالی تضعیف می گردد.
الهام علیف دیکتاتور حکومت ضد دین و ضد آزادی باکو نیز با تغییر مواضع خصمانه خود نسبت به مناقشه قره باغ مناقشات خصمانه جدیدی علیه ایران اتخاذ کرده است.
کردهای ارمنی که زمانی علیه ترک های آذری می جنگیدند اکنون با پناه گرفتن در اردوگاه های نظامی باکو آماده عملیات های خرابکارانه علیه ایران و ترور و جنگ تمام عیار هستند.
در قره باغ دیگر مناقشه ای وجود ندارد و هر دو طرف دیگر اکنون با هم در صلح و آشتی به سر برده و در انتظار شروع عملیات نظامی علیه امنیت ایران هستند.
گروه پ.ک.ک و علی الخصوص انشعاب پژاک که در قندیل و سردشت شکست مفتضحانه خورد بود، بطور کامل نابود نشد. بلکه امروز پش مرگ های پژاک در پایگاه های نظامی باکو و قره باغ مشغول آموزش و یادگیری سلاح های سنگین هستند.