جمعه خونین مکه و حمله به زائران ایرانی (قسمت اول)

در روز نهم مردادماه 1366 شمسی برابر با ششم ذیحجّه سال 1407 قمری، هزاران زائر ایرانی و تعدادی از زائران دیگر کشورهای اسلامی در مکه معظّمه و خانه خدا، در حال انجام فریضه الهی برائت از مشرکین بودند که به دست ماموران دولت وهابی عربستان سعودی مورد تهاجم وحشیانه قرار گرفته و به شهادت رسیدند. زائران خانه خدا، مراسم برائت را همه ساله با الهام از تعالیم اسلام و قرآن برگزار می‏کنند و در آن، ضمن دعوت مسلمانان به اتحاد، بیزاری خود را از دشمنان اسلام به ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی اعلام می‏دارند. بر اثر این یورش بی‏رحمانه در خانه امن الهی، چهارصد نفر از حُجّاج ایرانی به شهادت رسیده و بیش از هزار نفر نیز زخمی شدند. حمله به زائران خانه خدا نشان داد که سردمداران وهابی عربستان، نه تنها لیاقت خدمت به حرمین شرفین در این کشور را ندارند، بلکه برای اثبات سرسپردگی خویش حاضرند احکام مُحکم الهی را نیز زیر پا بگذارند. برگزاری مراسم برائت از مشرکین در جریان اجتماع بزرگ و پرشکوه حجّ، تاثیر آن را دوچندان می‏کند. با توجه به این اهمیت، رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری، حضرت آیت ‏اللَّه خامنه‏ ای، همه ساله بر انجام هرچه باشکوه‏تر مراسم برائت از مشرکین تاکید داشته و دارند. روز ششم ذیحجه سال 1366 (ه . ش ) ، حاجیان ایرانی به همراه برخی از حجاج سایر کشورها که به صف ایرانیان پیوسته بودند ، راهپیمایی عظیم برائت از مشرکین را در مکه معظمه آغاز کردند .حجاج بیت الله الحرام در این راهپیمایی باشکوه ضمن اظهار تنفر از آمریکا و اسرائیل ، از همه کافران و مشرکان اعلام برائت نموده ، مسلمانان سراسر جهان اسلام را به اتحاد و یکپارچگی ، جهت مبارزه بی امان با سلطه قدرتهای شیطانی ، در راس آنان شیطان بزرگ آمریکای جنایتکار ، دعوت نمودند. گویی در و دیوار شهر مکه و ملائکه آسمان ، هم صدا با حجاج شعار می دادند . عرب و عجم ، مبهوت و مسحور این طنین الهی شده بودند . راهپیمایان ، پس از استماع پیام تاریخی رهبر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی ( ره) ، با شعار الله اکبر ، لا اله الا الله و مرگ بر آمریکا برای ادای نماز مغرب روانه حرم شدند . "صد و پنجاه هزار نفر مرد و زن، یک جا با هم می گفتند "یا ایها المسلمون اتّحدوا اتّحدوا" از آپارتمان ها و هتل های دو طرف خیابان، مردم سرهایشان را از پنجره ها بیرون آورده بودند و راهپیمایی را تماشا می کردند...یک ماکت بزرگ از قدس درست کرده بودند و چند نفر آن را از وسط جمعیت حرکت می دادند. نزدیک پارکینگ شهرداری و به "پل حجون" که از روی خیابان حرم عبور میکند، رسیده بودند که مرتضایی فر گفت خبر مهمی دارد و گفت همه توجه کنند چه می گوید "به مشیت الهی یک هلی کوپتر آمریکایی ساعاتی قبل در خلیج فارس سرنگون شد و 5 نفر سرنشین آن به هلاکت رسیدند" فریاد الله اکبر جمعیت بلند شد. همه با بلندترین صدایی که از حنجره شان در می آمد الله اکبر می گفتند.
    پس از طی مسافتی ، در حالی که جلوی جمعیت عظیم راهپیمایان ، زنان و گروهی جانبازان در حرکت بودند ، ناگهان ستونهایی از نظامیان آل سعود هویدا شد . آنان لحظه ای بعد ، به طرف صفوف حمله کردند و با باتوم بر سر و روی زائران     بی گناه کوبیدند . این گروه از یک سو ، و گروه دیگری نیز از بالای پله ها و ساختمانها ، سنگ و آجر ، آهن ، شیشه و بلوک سیمانی بر سر و روی مردم می ریختند . پس از آن ، شلیک گازهای سمی و خفه کننده آغاز شد و به دنبال آن رگبار گلوله ها به قصد کشتن راهپیمایان برائت از مشرکین به سوی آنان سرازیر گردید و پیکرهای پاک آسمانی که جرمشان اعلام برائت و بیزاری از آمریکا ، اسرائیل و ایادی ناپاک آنها بود ، در خاک و خون غلتیدند . چادرها از سر زنان افتاد ، افراد زیادی به زیر دست و پا له شدند و عده ای به وسیله گازهای خفه کننده و رگبار گلوله ها، به شهادت رسیدند . این جنایتکاران حتی به آمبولانسهای حامل مجروحان نیز یورش می بردند و مانع از جمع آوری آنان می شدند. نزدیک نماز مغرب و عشا بود که تیراندازی ها تمام شد. آمبولانس ها که درب و داغان شده بودند، مجروحین و کشته ها را روی هم سوار می کردند تا گروهی را برای درمان به بیمارستان و گروهی را به سردخانه تحویل بدهند. برق خیابان قطع شده بود. جسدها گوشه و کنار خیابان افتاده بودند. تقریبا هیچ کدام سالم نبودند؛ له شده بودند. چادرهای مشکی یا سفید زن ها  که همگی خون آلود و پاره شده بود، جسدهای آنان را پوشانده بود. روی زمین پر از لنگ کفش و دمپایی، تکه پاره های لباس، فلاسک آب و خرده شیشه و البته قلوه سنگ و بطری خالی آب و نوشابه بود. بوی بد گاز و باروت می آمد. کف خیابان پر از خون بود. خون های روی در و دیوار ها خشک شده بودند...". این جنایت در جمعه خونین مکه ، به قدری فجیع بود که برای مرتکبان و بانیان آن ، جز لکه های ننگ ابدی در صفحات تاریخ و فضاحت و رسوایی نزد ملتها ، اثری باقی نگذاشت . این حادثه جانسوز ، که وصف و شرح آن در کلام نمی گنجد ، نه تنها قلب مسلمانان جهان ، که دل آزادگان دنیا را نیز به درد آورد و همه را در عزا و ماتمی بزرگ فرو برد . لیکن به قول امام عزیزمان ، خمینی کبیر : ما در عین حال که شدیداً متأثر و عزادار از این قتل عام بی سابقه امت محمد صلی الله علیه و آله و پیروان ابراهیم حنیف و عاملین به قرآن کریم گردیده ایم ، ولی خداوند بزرگ را سپاس می گزاریم که دشمنان ما و مخالفین سیاست اسلامی ما را از کم عقلان و بی خردان قرار داده است . چرا که خودشان هم درک نمی کنند که حرکتهای کورشان ، سبب قوت و تبلیغ انقلاب و معرفی مظلومیت ملت ما گردیده است و درهر مرحله ای سبب ارتقای مکتب و کشورمان را فراهم کرده اند... »
جمعه خونین سال 1407 ، در کنار مسجد الحرام و در ماه حرام واقع شد... و آنچه اتفاق افتاد تا ابد در تاریخ اسلام ثبت شد و مرحله جدیدی را گشود که تاریخ تا کنون، از زمان نزول وحی بر سید رسل محمد (ص) چنین واقعه ای را به خود ندیده بود.
  یقیناً آن روز، فصلی تازه برای بازسازی ترکیب منطقه خاورمیانه بود، که یا باید این ترکیب بر وفق آمریکا انجام شود و یا منطقه به صورت اسلامی اصیل خود بازگردد.
اگرچه این جنایت در ظاهر برای سرکوب مراسم برائت از مشرکین اتفاق افتاد، اما در حقیقت بر اساس دستور آمریکا و در جهت مقابله با انقلابیون مسلمان در آن زمان  رقم خورد. با این حال، این رویداد موجب بسط تفکر انقلابیون اسلامی گردید و خود زمینه ای گشت تا مظلومیت انقلاب اسلامی و سخن حقش بیش از پیش در برابر چشم مسلمین جهان قرار گیرد و در حقیقت نقطه عطفی در صدور انقلاب اسلامی بود. مگر نه آنکه در چهلم شهدای جمعه خونین بود که انتفاضه فلسطین آغاز گردید؟
از این رو بازکاوی این واقعه تاریخی که به دلایل مختلف سیاسی، کمتر بدان پرداخته شده است، یکی از الزامات تاریخی در شناخت مرزهای درنودیده شده توسط دریای انقلاب اسلامی است. آنچه در پی می آید تلاشی اندک برای مقابله با فراموشی "جمعه خونین مکه" است که یادبودش حتی از برگ های سررسید ها نیز رنگ باخته است.
گرامی باد یاد و خاطره شهدای عزیزی که در حرم امن الهی ، به مقام امن الهی ره یافتند.